Producenci robotów mobilnych muszą również zadbać o to, aby ich wózki samojezdne miały wystarczającą wydajność do przetworzenia wymaganej ilości danych. Będzie się ona różnić w zależności od wielkości i rodzaju instalacji. Duże instalacje mogą wykorzystywać więcej danych, ponieważ algorytmy wyznaczania tras muszą obejmować większy obszar, więcej pojazdów i więcej potencjalnych dróg. Systemy nawigacyjne, takie jak nawigacja wizyjna, przetwarzają obrazy i dlatego wymagają większej mocy obliczeniowej niż instalacje korzystające z innych systemów nawigacyjnych, takich jak odbłyśniki czy taśmy magnetyczne. W rezultacie producenci robotów mobilnych muszą sprostać następującym wyzwaniom:
1. Potrzebują technologii sieciowej obsługującej wszystkie główne magistrale polowe i przemysłowe sieci Ethernet.
2. Zmiana technologii sieciowej musi być łatwa, aby robot mobilny mógł komunikować się bez modyfikacji konstrukcji sprzętu w tej samej sieci przemysłowej, co sterownik.
3. Zastosowana technologia sieciowa musi zapewnić wystarczającą wydajność i funkcjonalność do przetwarzania wymaganych ilości danych.
AGV firmy VersaBox
3. Tworzenie bezpiecznego systemu
Stworzenie systemu, w którym roboty mobilne mogą bezpiecznie transportować materiały ma znaczenie kluczowe i jest zadaniem wymagającym. Producenci robotów mobilnych muszą stworzyć system uwzględniający wszystkie różnorodne typy i konstrukcje robotów mobilnych oraz obecność ludzi w środowisku przemysłowym. Muszą upewnić się, że roboty mobilne reagują na działania zewnętrzne, takie jak otwarcie drzwi bezpieczeństwa lub naciśnięcie przycisku zatrzymania awaryjnego, oraz że rozwiązanie sieciowe może przetwarzać różne protokoły bezpieczeństwa i interfejsy. Muszą wziąć pod uwagę, że pojazdy AMR poruszają się swobodnie i odpowiednio zarządzać ryzykiem kolizji. Technologia stosowana w czujnikach stale ewoluuje, a producenci pojazdów AGM/AMR muszą nadążać za rozwojem, by mieć pewność, że ich produkty pozostają tak wydajne, jak to tylko możliwe
Standardy bezpieczeństwa.
Normy bezpieczeństwa zawierają wytyczne dotyczące wdrażania elementów związanych z bezpieczeństwem oraz przygotowania środowiska pracy i konserwacji maszyn lub urządzeń.
Chociaż zgodność z różnymi normami bezpieczeństwa (ISO, DIN, IEC, ANSI itp.) jest w większości dobrowolna, konstruktorzy maszyn w Unii Europejskiej są prawnie zobowiązani do przestrzegania norm bezpieczeństwa zawartych w dyrektywach maszynowych. Dyrektywa maszynowa 2006/42/WE ma zawsze zastosowanie w przypadku producentów robotów mobilnych, a w niektórych sytuacjach może mieć również znaczenie dyrektywa 2014/30/UE, ponieważ reguluje ona kompatybilność elektromagnetyczną sprzętu. Dyrektywa maszynowa 2006/42/WE opisuje wymagania dotyczące projektowania i budowy bezpiecznych maszyn wprowadzanych na rynek europejski. Producenci mogą umieszczać oznakowanie CE i dostarczać maszyny swoim klientom tylko wtedy, gdy są w stanie udowodnić w deklaracji zgodności, że spełnili wymagania dyrektywy.
Chociaż inne normy bezpieczeństwa nie są obowiązkowe, producenci powinni ich przestrzegać, ponieważ pomagają one spełnić wymagania dyrektywy maszynowej 2006/42/WE. Na przykład mogą postępować zgodnie z wytycznymi zawartymi w normie ISO 12100, aby zredukować zidentyfikowane ryzyko do akceptowalnego poziomu ryzyka szczątkowego. Mogą korzystać z ISO 13849 lub IEC 62061, aby znaleźć 3/6 wymagany poziom bezpieczeństwa dla każdego ryzyka i upewnić się, że odpowiednia funkcja związana z bezpieczeństwem spełnia określone wymagania. Producenci robotów mobilnych decydują, w jaki sposób osiągają określony poziom bezpieczeństwa. Są w stanie m.in. zmniejszyć prędkość robotów mobilnych, aby obniżyć ryzyko kolizji i stopień obrażeń do akceptowalnego poziomu. Mogą też zapewnić, że roboty mobilne będą działać tylko w wydzielonych strefach, do których dostęp dla ludzi jest zabroniony (określonych jako strefy zamknięte w normie ISO 3691-4).
Określenie właściwych standardów i wdrożenie wymagań to najlepszy sposób, w jaki producenci wózków samojezdnych mogą stworzyć bezpieczny system. Jednak jak sugeruje to podsumowanie, jest to skomplikowany i czasochłonny proces
4. Zapewnienie niezawodnej komunikacji CAN
Stanowiąc niezawodny i łatwy do wdrożenia standard od lat 80-tych, ten rodzaj komunikacji oparty na technologii CAN wciąż zyskuje na popularności, głównie ze względu na jej zastosowanie w różnych dynamicznie rozwijających się branżach, takich jak E-Mobility i bateryjne systemy magazynowania energii (BESS). CAN to proste, energooszczędne i ekonomiczne rozwiązanie. Wszystkie urządzenia w sieci mają dostęp do każdej informacji, a ponieważ jest to otwarty standard, oznacza to, że użytkownicy mogą dostosowywać i rozszerzać komunikaty do swoich potrzeb.
Dla producentów robotów mobilnych ustanowienie połączenia CAN staje się jeszcze ważniejsze, ponieważ umożliwia to monitorowanie akumulatorów litowo-jonowych coraz częściej stosowanych w układach napędowych wózków samojezdnych, zarówno w systemach modernizowanych, jak i w nowych instalacjach. W tym celu producenci muszą wykonać następujące czynności:
1.Nawiązać niezawodne połączenie ze standardami komunikacji CAN lub CANopen, co umożliwi im sprawdzenie swoich urządzeń, np. pod kątem monitorowania stanu i wydajności baterii.
2. Zapewnić systemom ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi (EMI), ponieważ mogą one zniszczyć zainstalowaną elektronikę. Ryzyko EMI jest istotne w przypadku modernizacji , ponieważ dodanie nowych komponentów, takich jak bateria umiejscowiona obok kabla komunikacyjnego, powoduje wprowadzenie zakłóceń elektromagnetycznych o wysokiej częstotliwości.
