Modułowa linia produkcyjna (MPL) to oparty na transporcie paletkowym system zunifikowanych modułów zoptymalizowanych dla pojedynczych procesów technologicznych, mobilnych i dokowanych jeden do drugiego, tworzących w ten sposób łańcuch. Produkt jest transportowany na nośnikach – paletkach krążących w obiegu zamkniętym. Każdy moduł posiada niezależny przenośnik, a paletki przemieszczają się bezpośrednio od jednego modułu do kolejnego. W stanowiskach operacyjnych paletka jest zatrzymywana, unoszona i pozycjonowana do przeprowadzenia procesu technologicznego. W tym czasie inne mogą przemieścić się do kolejnych modułów. W narożnikach lub węzłach linii znajdują się obrotnice z funkcją przekierowania paletki o 90°, 180° i 270° oraz zmiany kierunku przód-tył. Na początkach i końcach linii umieszczone są moduły zamykające obieg – w układzie poziomym (z obrotnicami) lub pionowym (z windami).
Istotne cechy MPL
Najważniejszą cechą jest modułowość. Dzięki temu można niemal dowolnie konfigurować, kształtować i skalować linię. Proces technologiczny podzielony jest na możliwie najmniejsze części, realizowane w niezależnych, mobilnych stanowiskach, które mogą być w pełni automatyczne lub obsługiwane przez operatora. Moduły są zunifikowane, co pozwala na różne konfiguracje ich łączenia oraz proste (niezłożone), czyli łatwiejsze w zaprojektowaniu, wykonaniu czy modyfikacji.
To otwiera wiele możliwości. Jeśli przykładowo plan produkcji zakłada niewielkie ilości kilku wariantów artykułu w pierwszym roku (fazy testowe), a dopiero w kolejnych latach produkcję seryjną z dużą wydajnością, można dopasować do tego rozbudowę linii – na początek zestawić po jednym podstawowym module, a potem dodawać kolejne aż do osiągnięcia docelowej wydajności. I odwrotnie: na finiszu cyklu życia produktu zmniejszać ilość modułów, a na koniec zostawić minimum potrzebne do wytwarzania małych serii spare parts. Odstawione moduły można łatwiej niż w przypadku złożonych maszyn przebudować i wykorzystać na innej linii. Lub kiedy produkowanych jest kilka podobnych artykułów, albo w przyszłości zaplanowane jest dodanie nowych wariantów, ale nie ma jeszcze precyzyjnych danych na ich temat. Można je wszystkie produkować na jednej linii, wykorzystując te same moduły dla procesów wspólnych i dodając kolejne w tym samym ciągu lub rozwidlając linię na kilka „nitek”. Czy też jeśli któryś z procesów trzeba zmodyfikować lub zastąpić operacją ręczną. Wtedy bez konieczności kilkunastotygodniowego postoju linii można wprowadzić modyfikację, dodając lub zmieniając kolejność modułów. Również jeśli trzeba przestawić linię w inne miejsce i w odmiennym kształcie, można to zrobić szybko i praktycznie bezkosztowo.
